अमेरिकी-युक्रेनी राष्ट्रपती बिचको संवाद: नेपालका लागि सिकाइ

आज अमेरिकी राष्ट्रपति ट्रम्प र युक्रेनी राष्ट्रपती जेलेन्स्कि बिचको सम्वादले विश्वको ध्यान खिचेको छ। 

जब कुनै पनि राष्ट्रले आफ्नो सर्वोच्च नेतृत्वमा अप्रशिक्षित, लामो राजनीतिक पृष्ठभूमि नभएका व्यक्तिहरूलाई अगाडि सार्छ, त्यसको परिणाम केवल "नयाँपन"को आशा मात्र होइन, राष्ट्रिय सुरक्षा खतरामा पर्ने र जनताको भविष्य पनि जोखिममा पार्न सक्छ ।

नेपालको सन्दर्भमा हेर्दा, यस्तो प्रवृत्तिले सामाजिक एकतालाई कमजोर पार्ने, अराजकता पैदा गरी देशमा अस्थिरता निम्त्याउने र विदेशी शक्तिहरूको हस्तक्षेपको द्वार खुल्ला गर्ने सम्भावना मात्र देखिन्छ । 

अमेरिका र युक्रेनबीच भएको प्रत्यक्ष वार्ताले विश्वलाई एउटा कडा सत्य सिकाएको छ: "राष्ट्रिय हित र छिमेकी सम्बन्धबीचको सन्तुलन नै दीर्घकालीन शान्ति र समृद्धिको आधार हो।" 

आज रुस र युक्रेन दुवै युद्धको अग्निमा जलेका छन्, तर यसको अन्त्यको नाममा उनीहरूले चुकाउनु पर्ने मूल्य भनेको उनीहरूको स्वतन्त्रता, अर्थतन्त्र, र भावी पुस्ताको सपना हो। यो युद्धले हरेक राष्ट्रलाई एउटा स्पष्ट सन्देश दिएको छ— क्षेत्रिय शान्तिले मात्र विश्वशान्ति सम्भव छ ।

अमेरिकाले युक्रेनलाई दिँदै गरेको "सहयोग" र युद्ध अन्त्यको नाममा गरेका प्रयासहरूको पृष्ठभूमिमा खनिज सम्पदाको लोभ र भूराजनीतिक स्वार्थ नै प्रमुख देखिन्छ । 

यसले प्रमाणित गर्दछ कि - बाहिरी शक्तिहरूको सहयोग अस्थायी हुन्छ, तर छिमेकीसंगको विग्रहको मूल्य धेरै महंगो पर्छ । 

अमेरिका र युक्रेन बिचको राष्ट्रपती स्तरीय वार्ता र सम्बन्धले नेपालले समेत शिक्षा लिन पर्ने सन्देश दिएको छ: बाहिरी शक्तिहरूको स्वार्थपूर्ण नीति कहिल्यै पनि हाम्रो क्षेत्रिय स्थायित्वको लागि उपयुक्त हुँदैन। एशियाली देशहरूले आफ्नो साझा इतिहास, अर्थतन्त्र, र सुरक्षालाई अगाडि राखेर एक-अर्काको आवाजलाई बलियो बनाउनु पर्छ। शक्तिशाली छिमेकी भन्दा जिम्मेवार छिमेकी आजको आवश्यकता भएको‌ विषय यो वार्ता र संवादबाट सिक्न सकिन्छ ।